نقش پیش‌گیرانه حکومت در تربیت خانواده پایدار بر اساس روایات طلاق با نقدی بر احکام فقهی آن.

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد سطوح عالی حوزه علمیه خراسان

2 دانش پژوه سطح چهار حوزه علمیه خراسان، دانش آموخته دکتری الهیات دانشگاه یاسوج

3 دانش پژوه سطح 4 حوزه علمیه خراسان

10.52547/muf.2023.485

چکیده

طلاق یکی از مبغوضترین امور در نزد خداوند متعال است به گونه‌ای که در لسان روایات انجام آن عرش خدا را می‌لرزاند. لذا پیشگیری از آن توسط حکومت یکی از امور اساسی برای ثبات نظام خانواده و جامعه در جوامع کنونی است اما نگاه فقهی رایج به طلاق خود موجب اختلال در امر پیشگیری از آن می‌گردد چنانکه برخی از اقسام طلاق واجب یا مستحب دانسته شده است که پیشگیری از آن بی‌معنا به نظر می‌رسد. در حالی که نگاه روایات ائمه معصومین در باب طلاق بسیار فراتر از نگاه متداول فقهی و باب بندی محدثان است. این تحقیق با روش کتابخانه‌ای، جمع آوری اطلاعات و تحلیل آن در پی آن است که با تبیین صحیح جایگاه طلاق و احکام آن در شرع مقدس بر اساس روایات، نقش حکومت را در حوزه‌های پیشگیری از طلاق بررسی نماید. برای نیل به چنین مطلوبی ابتدا حکم فقهی اقسام طلاق و چرایی فتوای فقها به استحباب طلاق زوجه ناسازگار بررسی و پس از آن دسته‌های پنجگانه روایی در باب احکام طلاق مطرح می‌گردد. در گام نهایی با توجه به جایگاه روایی طلاق حوزه‌های پیشگیری از طلاق و نقش حکومت در پیشگیری از آن مورد بحث قرار می‌گیرد. از جمله نتایج تحقیق آن که: 1- طلاق در نزد شارع فی نفسه مبغوضیت دارد. 2- اولویت اصلی شارع در باب خانواده تشکیل خانواده سازگار است. 3- نبود خانواده ناسازگار در حد اعلی بر بودن آن ترجیح دارد. 4- پیشگیری حکومت از طلاق در دو فضا قابل بحث است: اول فضایی که مقتضی طلاق نیست و دوم فضایی که مقتضی طلاق هست و بایستی مقتضی آن را از میان برد. 5- نهی از طلاق در لسان شرع وظایفی را بر عهده افراد دارای ولایت به خصوص حکومت اسلامی قرار می‌دهد به گونه‌ای که زمینه برای تحقق خانواده پایدار و عدم داعی بر طلاق را فراهم آورند.

کلیدواژه‌ها